DIN 125 to oznaczenie standardu niemieckiego instytutu normalizacyjnego, Deutsches Institut für Normung (Niemiecki Instytut Normalizacyjny).
Co to jest DIN 125?
Standard ten dotyczy podkładek płaskich, czyli elementów stosowanych w połączeniach śrubowych w celu rozkładania sił oraz zabezpieczania przed uszkodzeniami powierzchni.
Elementy złączne obejmują różnorodne artykuły o zróżnicowanych rozmiarach, wykonane z materiałów wysokiej jakości, które zapewniają ochronę przed korozją i zniekształceniami. Wśród nich wyróżniają się podkładki – małe, proste w konstrukcji elementy. Służą one głównie do separowania nakrętki lub śruby od łączonego elementu. Podkładki są rozpowszechnionym i skutecznym rozwiązaniem do zabezpieczania połączeń skręcanych przed niepożądanymi zniekształceniami podczas montażu.
Rodzaje podkładek DIN 125
Standard DIN 125 obejmuje różne rodzaje podkładek płaskich, a ich wybór zależy od konkretnych wymagań zastosowania. Najważniejsze rodzaje podkładek to:
- Standardowe podkładki płaskie o średnicy zewnętrznej odpowiadającej średnicy śruby;
- Podkładki o większej średnicy zewnętrznej, co zapewnia większy obszar podparcia;
- Podkładki z mniejszą średnicą zewnętrzną, co sprawia, że są bardziej kompaktowe.
Kiedy wykorzystujemy oznaczenie DIN 125?
Oznaczenie DIN 125 jest szczególnie istotne w przypadku konstrukcji mechanicznych, maszyn, pojazdów i wszędzie tam, gdzie istnieje potrzeba skutecznego połączenia śrubowego. Główne zastosowania to:
- W budowie stalowych konstrukcji, podkładki DIN 125 są często wykorzystywane do równomiernego rozkładania obciążeń;
- W maszynach i urządzeniach mechanicznych podkładki płaskie są używane w celu zabezpieczenia przed nadmiernym ściskaniem czy zniekształceniem elementów połączonych śrubami;
- W branży samochodowej podkładki DIN 125 są powszechnie stosowane w połączeniach śrubowych, zapewniając stabilność i trwałość konstrukcji.