Na terenie Parafii św. Jana Jerozolimskiego za Murami w Poznaniu powstaje nowy budynek przychodni onkologicznej „Pomoc Maltańska” Fundacji Polskich Kawalerów Maltańskich. Inwestycja docelowo ma pomieścić 10 specjalistycznych gabinetów i pracowni.
Planowana przez Fundację przychodnia mieścić się będzie w dwupiętrowym podpiwniczonym budynku o powierzchni użytkowej 770 mkw. W nowej części zlokalizowane będą pracownie mammografii, densytometrii, ultrasonografii czy histopatologii, a także gabinety onkologa, chirurga, ginekologa, kardiologa, psychologa i zabiegowe. Dotychczasowy budynek przychodni mieszczący się obok nowej inwestycji istnieje już od 1993 roku. Rocznie placówka diagnozuje i leczy nieodpłatnie ponad 5 tys. pacjentów oraz przeprowadza około 2 ty. densytometrycznych i mammograficznych. Działalność jest w całości finansowana przez Fundację. Obsługa medyczna w nowej części placówki będzie także świadczona charytatywnie, planowane jest również podpisanie kontraktu z NFZ.
Nowy budynek w dużej mierze rozszerzy spectrum działań istniejącej już przychodni. – Decyzje o budowie nowej przychodni podjedliśmy w 2006 roku. Związane to było z rosnącymi potrzebami niesienia opieki medycznej mieszkańcom Wielkopolski. Bardzo pomógł nam Metropolita Poznański, Ksiądz Arcybiskup Stanisław Gądecki, który przekazał nieodpłatnie działkę o pow. ok. 800 mkw. – informuje Maciej Koszutski, wiceprezydent Fundacji Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. Natomiast prace budowlane przy ul. Świętojańskiej 1 rozpoczęły się wiosną 2010 roku. Planowany termin oddania inwestycji to I połowa 2013 roku. – Obecnie, cały czas pozyskujemy fundusze na dalsze etapy wykończenia budynku – dodaje Koszutski.
Tereny parafii Św. Jana Jerozolimskiego za Murami dla Zakonu Kawalerów Maltańskich to historyczne miejsce. Tam prowadzili swoją działalność pierwsi Joannici w Poznaniu. Korzenie Zakonu wywodzą się od bractwa założonego w Jerozolimie około połowy XI wieku przez pobożnych włoskich kupców z Amalfi. Według kronik Długosza – dokładnie 6 maja 1170 roku zostali oni powołani przez Biskupa Radwana i księcia Mieszka III Starego do prowadzenia szpitala-hospicjum.