Intensywny rozwój budownictwa inżynieryjnego oraz przemysłowego sprawił, że producenci materiałów budowlanych inwestują w nowe technologie, na bieżąco dostosowując swoje produkty do wymogów rynku. Lafarge, dostarczający materiały do wszystkich kluczowych inwestycji infrastrukturalnych w Polsce, postawił na cementy do zadań specjalnych. Innowacyjny skład, wysokie wytrzymałości oraz odporność na korozję siarczanową to ich największe atuty.

Cementy HSR 42,5 oraz HSR 52,5, a także Monolit 42,5 to flagowe produkty Lafarge przeznaczone do produkcji prefabrykatów oraz betonu towarowego. Należą one do najnowszej generacji produktów przeznaczonych do betonów i zapraw wykorzystywanych w budownictwie infrastrukturalnym, przemysłowym, a także mieszkalnym. Dzięki specjalnej kompozycji chemicznej cementy mogą być stosowane przy nawet najbardziej wymagających konstrukcjach. Ich innowacyjny skład sprawia, że idealnie sprawdzają się zarówno przy ciężkich konstrukcjach hydrotechnicznych czy monolitycznych, jak i przy wytwarzaniu betonów architektonicznych.

Odporne na agresję chemiczną 

Odporność na oddziaływanie wielu środowisk korozyjnych to jeden z kluczowych wymogów w nowoczesnym budownictwie infrastrukturalnym. Środowiskowa agresja chemiczna to ogromne zagrożenie dla elementów konstrukcyjnych inwestycji. Dzięki specjalnym dodatkom np. dodatkowi żużla wielkopiecowego i niskiej zawartości alkaliów, możliwości aplikacyjne cementów Monolit oraz HSR obejmują szeroki wachlarz inwestycji jak np. woda morska, ścieki czy składowiska odpadów. Betony oraz prefabrykaty wytworzone na ich bazie charakteryzują się niskim ryzykiem powstawania spękań, a niska zawartość alkaliów, w dużym stopniu ogranicza ryzyko wystąpienia korozji alkalicznej betonu, na skutek ich reakcji z zawartą potencjalnie w kruszywie reaktywną krzemionką. Dzięki temu mogą również być bezpiecznie stosowane z różnymi rodzajami kruszywa. To sprawia, że cementy o wyróżnieniu HSR/NA są często wykorzystywane do betonów lub zapraw używanych w budownictwie rolniczym i ekologicznym, tj. do zbiorników, posadzek w budynkach inwentarskich, płyt obornikowych, przewodów kominowych lub ścianek oporowych, a także oczyszczalni ścieków, składowisk odpadów czy ekranów przeciwfiltracyjnych. Doskonale radzące sobie w warunkach ekstremalnych, znajdują także szerokie zastosowanie w budownictwie morskim i hydrotechnicznym, m.in. przy realizacji zapór wodnych czy nabrzeży, a także przy produkcji elementów służących ochronie wybrzeża.

Korozja siarczanowa jest typem korozji chemicznej betonu o charakterze ekspansywnym. Korozję siarczanową wywołują aniony siarczanowe (SO42-) zawarte w wodzie pochodzącej z procesów przemysłowych i ścieków oraz w wodzie morskiej lub podziemnej. Niekiedy duże ilości siarczanów występują w wodzie gruntowej. Aniony siarczanowe zawarte w wodzie przenikają do betonu i reagują z uwodnionymi glinianami wapniowymi pochodzącymi z hydratacji cementu. W wyniku tej reakcji powstaje mocno ekspansywny związek chemiczny – ettryngit, który może doprowadzić nawet do całkowitego zniszczenia konstrukcji. Skutecznym sposobem ochrony materiałowej przed korozją siarczanową jest zastosowanie cementu portlandzkiego odpornego na siarczany (wyróżnik HSR).

Korozja siarczanowa jest typem korozji chemicznej betonu o charakterze ekspansywnym. Korozję siarczanową wywołują aniony siarczanowe (SO42-) zawarte w wodzie pochodzącej z procesów przemysłowych i ścieków oraz w wodzie morskiej lub podziemnej. Niekiedy duże ilości siarczanów występują w wodzie gruntowej. Aniony siarczanowe zawarte w wodzie przenikają do betonu i reagują z uwodnionymi glinianami wapniowymi pochodzącymi z hydratacji cementu. W wyniku tej reakcji powstaje mocno ekspansywny związek chemiczny – ettryngit, który może doprowadzić nawet do całkowitego zniszczenia konstrukcji. Skutecznym sposobem ochrony materiałowej przed korozją siarczanową jest zastosowanie cementu portlandzkiego odpornego na siarczany (wyróżnik HSR).


Szeroki wachlarz aplikacji monolitycznych

 

Wysokie wytrzymałości w długich okresach dojrzewania oraz odpowiedni poziom wydzielanego ciepła sprawiają, że cementy HSR oraz Monolit doskonale sprawdzają się w realizacji inwestycji mostowych, nawierzchni drogowych czy lotniskowych oraz budowli podziemnych (np. przepusty, tunele). Te cechy sprawiają, że efektywnie zmniejsza się ryzyko powstawania rys skurczowych, a cementy mogą być stosowane do przygotowywania betonów na konstrukcje i elementy monolityczne, gwarantując przy tym wysokie walory techniczne i użytkowe konstrukcji. Ponadto, dzięki jaśniejszej barwie uzyskiwanych zapraw i betonów cement Monolit 42,5 jest chętnie wykorzystywany w budownictwie mieszkaniowym do betonów posadzkowych i architektonicznych. Bardzo dobra dynamika narastania wytrzymałości w długich okresach dojrzewania (powyżej 28 dni) gwarantuje również wysoką trwałość i wytrzymałość fundamentów na bazie Monolitu.

HSR 42,5 (CEM I 42,5 N-HSR/NA) to cement portlandzki o wysokiej odporności na działanie agresji siarczanowej i niskiej zawartości alkaliów. Dzięki temu produkt umożliwia wytworzenie betonu i prefabrykatów charakteryzujących się niskim ryzykiem powstawania spękań i przeznaczonych do użytkowania w środowiskach agresywnych chemicznie. Odpowiedni poziom wydzielanego ciepła zmniejsza ryzyko powstawania rys skurczowych i umożliwia wykonywanie masywnych konstrukcji, np. mostowych, drogowych, lotniskowych, obiektów hydrotechnicznych, przemysłowych czy budownictwa ekologicznego. Dodatkowo na dużą wytrzymałość betonu ma wpływ optymalna dynamika narastania wytrzymałości w początkowym okresie oraz wysoka wytrzymałość w okresach późniejszych.

 

 

 

HSR 52,5 (CEM I 52,5 N-HSR/NA) to cement portlandzki o wysokiej odporności na działanie agresji siarczanowej i niskiej zawartości alkaliów. Cement, dzięki wysokiej wytrzymałości końcowej, wysokiej odporności na działanie agresji siarczanowej, niskiej zawartości alkaliów a także o normalnej dynamice narastania wytrzymałości, może być on wykorzystywany do wytwarzania betonów mostowych klasy C35/45 i wyższej. Wysoka odporność na agresję chemiczną oraz niska zawartość alkaliów w cemencie HSR 52,5 znacznie ograniczają ryzyko wystąpienia korozji betonu i przekładają się na jego trwałość, dlatego cement ten może być stosowany do produkcji betonów o podwyższonych parametrach mechanicznych, przeznaczonych do użytkowania w środowiskach agresywnych chemicznie, takich jak konstrukcje mostowe, drogowe, lotniskowe, obiekty hydrotechniczne, przemysłowe czy budownictwa ekologicznego.

 

 

 

Monolit 42,5 to cement hutniczy klasy 42,5, który zawiera co najmniej 55 % granulowanego żużla wielkopiecowego. Produkt jest przeznaczony do betonów i zapraw murarskich wykorzystywanych w budownictwie infrastrukturalnym, przemysłowym, a także mieszkalnym. Dzięki swoim właściwościom m.in.: niskiemu ciepłu hydratacji cement Monolit 42,5 redukuje ryzyko powstawania naprężeń termicznych i rys skurczowych, co umożliwia wykonywanie masywnych i trwałych konstrukcji monolitycznych. Niska zawartość alkaliów znacząco obniża ryzyko spękań betonu w reakcji alkaliów z potencjalnie występującą w kruszywie reaktywną krzemionką. Ponadto, cement umożliwia również produkowanie betonów lub elementów prefabrykowanych o wysokiej szczelności i odporności na korozję siarczanową.

Szczegółowe informacje o cementach Lafarge można znaleźć na stronie internetowej producenta www.lafarge.pl oraz pod numerem bezpłatnej infolinii 800 23 63 68.


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *